ما هم اگه گذاشتند خوبیم
خوب اول بریم سراغ معرفی رشته
والا من اولین بار مرتع رو میدونستم چی هست ولی آبخیز رو نه پس یه تعریفی از ش براتون میزارم
منابع طبيعي:
به مجموعه مواهب و ثروتهاي خدادادي اطلاق ميشود كه به رايگان در اختيار بشر قرار گرفته است. انسان از روزگاران اوليه خلقت در عرصههاي منابع طبيعي زندگي كرده و از منابع آن اعم از آب، گياهان، حيات وحش، آبزيان و . . . به طرق مختلف استفاده ميبرده است. افزايش سطح دانش بشري و در راستاي آن افزايش جمعيت در كنار مسائل سياسي موجب شد تا دولتها در جهت دستيابي به منابع بيشتر و افزايش درآمد ملي به بهرهبرداري از منابع طبيعي روي آورند. اين بهرهبرداري كه در بسياري مواقع بدون در نظر داشتن جنبههاي اكولوژيكي صورت گرفته است، نتيجهاي جز تخريب عرصههاي منابع طبيعي درپي نداشته است
مراتع(Rangelands):
مرتع زميني است اعم از كوه، دامنه يا اراضي مسطح كه در فصول رويش گياهان داراي پوششي از نباتات علوفهاي خودرو بوده و با توجه به سابقه بهرهبرداري مورد چراي دام قرار مي گيرد. ممكن است مراتع داراي درختان جنگلي خودرو باشد كه در اينصورت مرتع مشجر ناميده ميشود.
به كليه اراضي طبيعي كه داراي پوشش گياهي خودرو بوده و بتواند علوفه مورد نياز دامها را در فصل چرا تأمين نمايند گفته ميشود. مراتع در تأمين نيازهاي علوفهاي دامها، تغذيه سفرههاي آب زيرزميني، بهرهبرداري از محصولات فرعي مرتعي، تصفيه و تلطيف هوا، جلوگيري از فرسايش خاك و بروز سيل، تأمين نيازهاي حيات وحش و جنبههاي تفرجگاهي اهميت دارند. كشور ايران با برخورداري از 90 ميليون هكتار عرصههاي مرتعي، يكي از 8 كشور داراي غنيترين فلور گياهي در جهان است. بنابراين حفاظت، احياء، اصلاح و بهرهبرداري بهينه از مراتع در قالب مديريتي صحيح و كارآمد و در راستاي توسعه پايدار ضرورت دارد كه تنها از طريق علم و هنر مرتعداري (Range Management) ميسر است.
آبخيزداري (Watershed Management):
· آبخيزداري يعني تغذيه سفره آبهاي زيرزميني و افزايش توليد محصول.
· آبخيزداري يعني بهرهگيري از مجموعه گسترده دانش و تجربه در يافتن راههاي پيشگيري و رويارويي با فرسايش خاك و سيلابهاي مخرب.
· آبخيزداري يعني حفظ و احياء آبخيزهاي بحراني.
· آبخيزداري يعني بهرهبرداري كامل از سرمايهگذاريهاي هنگفت مالي در منابع اقتصادي كشور.
· آبخيزداري يعني بهره برداري مناسب و درست از منابع طبيعي و كشاورزي حوزههاي آبخيز.
· آبخيزداري يعني تقويت پوشش گياهي و كاهش زيان هاي سيلهاي ويرانگر.
در اثر عدم اطلاع از روشهاي بهرهبرداري صحيح، جنگلها و مراتع سرسبز، به بيابانهاي بي آب و علف بدل ميشوند. بوته كني، شخم اراضي مرتعي، قطع درختان و چراي مفرط در مراتع نهايتاً مراتع و جنگلها را به بيابانها تبديل خواهدكرد.فرسايش خاك هر سال شديدتر شده و با هر بارندگي، خاك با ارزش از دسترس خارج ميشود. با فقير شدن پوشش گياهي، عشاير و روستائيان مجبور به تعليف دام با استفاده از سرشاخههاي درختان و علوفههاي دستي ميشوند. كمبود علوفه باعث سوء تغذيه، ضعف و بيماري دام ميگردد و كاهش توليد گوشت و شير و كاهش در آمد مرتعداران را بهدنبال خواهد داشت